“چی؟ نمی تونم صدات رو بشنوم!” جنا لیونز تو یه مهمانی شلوغ و تاریک به من فریاد می زنه. این اولین روز نمایش های بهار ۲۰۲۵ در هفته مد نیویورک ۲۰۲۴ هست، و ما تو یه جشن در سوهو جمع شدیم که توسط برند مراقبت از مو Olaplex برگزار شده. من یه لیست از سوالات احمقانه رو با اپلیکیشن Notes جمع آوری کردم و یه حس اعتماد به نفس کاذب دارم، و تازه به ستاره خانه داران واقعی نیویورک نزدیک شدم تا در مورد روتین زیبایی اش ازش سوال کنم. خیلی به زمانم که دارم ازش می گیرم توجه می کنم، و با یه صدای بلندتر سوال رو تکرار می کنم. “بهترین ترفند شما برای مو چیه؟” دوباره فریاد می زنم، درحالی که موسیقی بلند پخش میشه، و به تمام تصمیماتی که من رو به این نقطه رسونده شک می کنم. “با یه کلاه ابریشمی بخواب.” جواب میده. “یه تغییر اساسی در زندگی ته.” می فهمم که خیلی بزرگنمایی شده روی صورتش ضبط کردم، و فیلم تار و غیرقابل استفاده شده. هفته مد نیویورک، من اومدم! فصل بهار ۲۰۲۵ چهارمین باریه که من تو این رویداد مشهور شرکت می کنم، و این بار، احساس می کنم نسبت به هر زمان دیگه، برای اتفاقاتی که در پیش هست، آماده ترم. فصل قبل، من یافته هام رو به عنوان یه فرد غیر معروف تو این مراسم بسیار خاص ثبت کردم. درحالی که از حضورهای قبلیم چیزهای زیادی یاد گرفتم (هرگز بدون مرطوب کننده از هتل بیرون نرو و آماده باش که تو صف منتظر بمونی)، تو آخرین بازدیدم، کشفیات جدیدی هم داشتم. نگاه کنید: یه خاطره نویسی دقیق از NYFW از دیدگاه یه ادیتور همیشه هیجان زده اما مضطرب. اوبرها جواب نیستن مطمئنا، جواب “بله” دادن به هر ساعت به یه نمایش، وقتی که برنامه تون رو تنظیم می کنید، عالی به نظر میرسه. (نمایش های روی صحنه فقط ۲۰ دقیقه طول می کشن، فکر می کنید وقتی که بدون هیچ تردیدی یه جدول زمانی پر می کنید.) اما وقتی که شما اونجا هستید - و مکان ها در سرتاسر منهتن و بروکلین پخش شده اند - رفت و آمد یه چالش میشه. (نکته ادیتور: این توصیه همچنین برای زمانی که فقط برای تفریح به یه شهر بزرگ مثل نیویورک یا پاریس سفر می کنید و می خواین خرید کنید و در رستوران های مختلف غذا بخورین، کاربرد داره - حمل و نقل عمومی یا قدم زدن، بهترین روش های رفت و آمد هستن.) علاوه بر کم کردن برنامه تون، بهترین پیشنهادی که می تونم بدم اینه که کفش راحت بپوشید و آماده باشین که دویدن رو تجربه کنید. (کفش های استیو مدن من و اکو من رو هرگز ناامید نکردن.) گاهی اوقات تسلیم می شم و Uber سفارش میدم تا از یه نمایش به یه نمایش دیگه برم، و تقریبا همیشه خیلی کندتر از زمانی هست که پیاده میرم یا از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می کنم. با این حال، حتی اگر تاخیر داشته باشین، ارزش این رو نداره که به خاطر این قضیه استرس بگیرین. این موضوع منو به نکته بعدی م می رسونه. وقت هیچ اهمیتی نداره اگه به اندازه کافی معروف باشین هر نمایش، حداقل ۱۵ دقیقه با تاخیر شروع میشه. این قانون تاخیر با مد همیشه منو تو یه موقعیت خوب قرار داده. وقتی که تو راه یه نمایش تو ترافیک گیر می کنم، فکر می کنم همه چیز رو از دست میدم، اما وقتی که می رسم یه فضای نیمه خالی رو میبینم. همچنین متوجه شدم که برای افراد برجسته خاص، زمان شروع بیشتر یه پیشنهاد دوستانه هست. به عنوان مثال، راه رفتن روی صحنه Alaïa تا زمانی که گزارش شده بود ریانا به اونجا نرسیده بود، لیل کیم و مدونا هم به ترتیب تو Christian Siriano و Luar با تاخیر وارد شدند. در واقع، در هر موقعیت دیگه، وقت شناسی کلید حرفه ای بودن هست. اما تو هفته مد نیویورک، دیر رسیدن میتونه یه مد باشه. (البته تا زمانی که تو اینستاگرام تایید شده باشین.) تاثیر بالا و پایین همه جا هست یه دقیقه تو اتاق نمایش Veronica Beard با تهویه مطبوع نشسته ای و pain au chocolat می خوری، و خط جدید لباس های برند که الهام گرفته از دهه ۷۰ هست رو بررسی می کنی. دقیقه بعد، تو یه سکوی شلوغ مترو با کوله پشتی لپ تاپت تو عرق می ریزی، و سعی می کنی که زودتر به یه قرار ملاقات پشت صحنه برسی. هر روز یه تعادل خسته کننده بین مراسم های مجلل با کارهای سخت رو ارائه میده. و این تاثیر بالا و پایین فقط یه تجربه شخصی نیست - این یه روند صنعت هست. این فصل، یه گزارش که درست قبل از هفته مد نیویورک ۲۰۲۴ منتشر شد، جزئیات خطرات اقتصادی فعلی این صنعت، و به طور خاص، حمایت از طراحان کمتر شناخته شده رو که برای حفظ بقای خودشون نیاز به حمایت دارن، شرح داد. جالب اینه که، رویدادهای سنتی از هر زمان دیگه، مجلل تر به نظر می رسیدن. رالف لورن افراد VIP مثل Usher و بانوی اول جیل بایدن رو برای یه نمایش با موضوع سوارکاری به هامپتون آورد، درحالی که تامی هیلفیگر برای یه شب از مد مدرن دریایی، نمایش خودشون رو روی کشتی Staten Island Ferry برگزار کرد. از طرف دیگه، برندهای نوظهور ثابت کردن که می تونن بدون بودجه های سطح بالا، جادو خلق کنن. برند مستقر در نیویورک Melke یه انبار خالی رو به یه نمایشگاه کتاب خیالی تبدیل کرد، و با لباس های مدرسه ای که از ذوق و شوق کودکی تمجید می کرد، درحالی که نمایش طراح آلینا لیو، یه فرقه ترسناک رو بازسازی کرد، و یه محراب خزه پوش DIY هم به عنوان تزیین بهش اضافه کرد. چنین خلاقیت با منابعی که در اختیار دارن، هفته مد رو در بهترین حالت خودش به تصویر می کشه. یه رژ لب قرمز می تونه شما رو از تلاش به شاهکار برسونه بسته به سلیقه شما، "رژ لب قرمز" اینجا می تونه هر چیزی باشه. کفش ورزشی مورد علاقه تون. یه کلاه خاص. یه جفت گوشواره طلای مورد اعتماد. نکته اینه که این یه آیتمی هست که وقتی به یه لباس اضافه میشه، باعث میشه استایل شما به طور آنی ارتقا پیدا کنه. در طول این هفته، من به رژ لب Guerlain Rouge G، یه فرمول کرمی به رنگ قرمز، که از Holt Renfrew خریداری کردم، تکیه می کنم. این رنگ ساعت ها دوام میاره و جعبه اون یه آینه کوچک هم داره تا موقع استفاده، بتونید خودتون رو نگاه کنین. (خیلی با ملاحظه.) از نظر اکسسوری، من با عینک آفتابی اولیور پیپل و یه دستبند مجسمه سازی COS، چیز رو ساده نگه می دارم. گاهی اوقات، یه روبان به کیف لپ تاپ Roots من می بندم تا منو از یه مسافر خسته به یه دختر Sandy Liang تبدیل کنه. در هفته مد نیویورک ۲۰۲۴، این DIY های تخفیف خورده هستند که تفاوت رو ایجاد می کنند. شما تا زمانی که یه سلبریتی شما رو رد کنه، واقعا زندگی نکردین تنها ملاقات سلبریتی که به اندازه انتظارم شگفت انگیز بود، ملاقات من با تیکا the Iggy بود. (یه گری هوند ایتالیایی با لباس شیک و زبون همیشه بیرون زده، برای اون هایی که - به طرز نابخشودنی - خبر ندارن.) مساله اینه که سلبریتی ها هم فقط آدم هایی هستند که دارن کارشون رو انجام میدن. من هم فقط یه آدمم که دارم کارم رو انجام میدم. به یاد آوردن این موضوع، موقعی که تو طبیعت بهشون نزدیک می شم، به من کمک کرده. تو نمایش COS، امیلی راتاجکوفسکی و کلویی ساوینی با یه گفتگوی شیک تو ردیف جلویی نشسته اند، و ازشون می پرسم که آیا می تونم یه سوال مختصر برای این مجله ازشون بپرسم. "ببخشید، ما مصاحبه نمی کنیم." ساوینی میگه. جوابش اصلا بد نیست (در واقع مرزها خوب هستند)، اما این جواب کافیه تا منو آرزومند یه ناپدید شدن یهویی از دنیا کنه. “مشکلی نیست!” خیلی enthusiastically جواب میدم، قبل از اینکه دوباره به جمع خبرنگاران تمجید کننده پشت سرم ملحق بشم. بعد از نمایش Libertine، مارتا استوارت رو میبینم. (بدون اسنوپ داگ.) نمایش که تو Elizabeth Street Garden برگزار شد، یه فضای سبز تو مرکز شهر که در حال حاضر قراره تخریب بشه، یه بیانیه در مورد حفظ طبیعت هم بود. استوارت یه ست ساتن با طرح های گل به تن کرده. وقتی از اونجا خارج میشه، ازش در مورد نظرش درباره مجموعه می پرسم. “چند تا ایده خوب” مختصر میگه. از این به بعد، از این جمله فقط برای ارائه بازخورد استفاده می کنم. قبل از شروع نمایش Coach، همه برای صحبت با ستاره ها وقتی که می رسند، به سمتشون هجوم میبرن. یه لحظه با ستاره Euphoria، استورم رید، صحبت می کنم، که با لطف در مورد همبازی اش زندايا، لباس هایی که دوست نداره، و OOTD (یه ست Coach که به عنوان "pastel goth chic" توصیفش میکنه) با من صحبت میکنه. بعدش، یه نگاه به انا وینتور که روی صندلی ردیف جلویی نشسته و با دقت اما با شور و اشتیاق زیاد به صحنه آشفته مقابلش نگاه میکنه، می اندازم. در هر نمایش، اون نگرش بی قید و بند، به نظر می رسه که انتخاب اول این ادیتور قدرتمند باشه. شاید این، فکر می کنم، کلید موفقیت در NYFW باشه. خسته و الهام گرفته از اونجا بیرون میاین در طول حضورم در هفته مد نیویورک ۲۰۲۴، وضوح ذهنی حالتی که من باهاش روبرو میشم، نیست. (یه جورایی مثل حضور تو یه عروسی بزرگ که شما ساقدوش هستید - ترکیبی از کار و خوشی هست و احتمالاً برای یه قسمت از اون حالت blackout رو تجربه می کنید.) آلبوم عکس من یه مخلوط نامنظم از اسکرین شات های دعوتنامه ها، مشاهده سلبریتی ها و کلیپ های روی صحنه هست. کیف من پر از چیزهایی هست که برای کار تو راه لازم هست و هویج خام Trader Joe’s برای میان وعده. من همیشه کافئین کافی ندارم و کمی گیج هستم. اما متوجه شدم که راه بهتری برای انجامش وجود نداره. خلاقیت انرژی زا هست، همبستگی بین ادیتورها قلب رو گرم میکنه، و هیجان مشهود هست. مطمئنا، اتفاقات دیگه ای هم رخ داد که برای سالها با من باقی می مونه. اما در حال حاضر، با این خاطره نویسی، با یه نقل قول از Miranda Priestly قهرمان داستان تمامش می کنم. همین قدر. این مقاله شامل لینک های وابسته هست، بنابراین ممکنه کمی کمیسیون دریافت کنیم وقتی که شما از طریق لینک های موجود در سایت ما خرید می کنید، بدون اینکه هزینه اضافه ای براتون ایجاد بشه.
سایت fashionmagazine.com منبع